LGBTQ+ Kοινότητα: Μονοπάτι προς τη γονεϊκότητα

Το δικαίωμα στην ευτυχία της γονεϊκότητας αποτελεί μία από τις βασικές διεκδικήσεις της LGBTQ+ κοινότητας.

Η πολυμορφία των σύγχρονων ζευγαριών και η ανάγκη τους για την απόκτηση βιολογικών παιδιών είναι η απάντηση στο ερώτημα αν θα πρέπει να μπαίνουν περιορισμοί στην επιθυμία των ομόφυλων ζευγαριών που επιθυμούν να αποκτήσουν οικογένεια.

Η δε ανάγκη τεκνοποίησης στα ομόφυλα ζευγάρια αποτελεί απόλυτα συνειδητή απόφαση και σίγουρα όχι αποτέλεσμα κάποιας «ατυχίας».

Αν και η ελληνική νομοθεσία θεωρείται γενικά σύγχρονη στον τομέα της αναγνώρισης των ομόφυλων ζευγαριών, οι τελευταίοι δεν έχουν τη δυνατότητα της από κοινού πρόσβασης στις μεθόδους της Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής ακόμη και όταν υπάρχουν λόγοι υγείας.

Στην πράξη, ωστόσο, η νομοθεσία δεν μπορεί να αποκλείσει σε ένα ομόφυλο ζευγάρι να ζητήσει υποστήριξη Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, αν εμφανιστεί η μία σύντροφος ως μόνη άγαμη γυναίκα.

Η παρένθετη μητρότητα είναι μια λύση που δίνει σε πολλά ζευγάρια τη δυνατότητα να αποκτήσουν οικογένεια και να αγκαλιάσουν ένα παιδί.

Παράλληλα προσφέρει στα ομόφυλα ζευγάρια τη χαρά να αποκτήσουν παιδιά με βιολογική σχέση με τον έναν από τους δύο γονείς.

Η παρένθετη μητέρα κυοφορεί το έμβρυο που προορίζεται για το ζευγάρι το οποίο δε μπορεί να τεκνοποιήσει.

Το έμβρυο δημιουργείται και αναπτύσσεται με τη βοήθεια εξωσωματικής γονιμοποίησης, με ωάρια και σπερματοζωάριο του ζευγαριού ή κάποιου ανώνυμου δότη.

Ο ρόλος της παρένθετης μητέρας είναι σημαντικός αλλά παράλληλα διαδικαστικός.

Δηλαδή η μητέρα θα κυοφορήσει το έμβρυο αλλά δεν θα σχετίζεται βιολογικά με αυτό και σε καμία περίπτωση δεν χρησιμοποιεί το δικό της ωάριο.

Η παρένθετη μητέρα πρέπει να είναι υγιής και να πληρεί συγκεκριμένα ιατρικά κριτήρια, όπως για παράδειγμα να μην έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από δύο καισαρικές ενώ η ολοκλήρωση της διαδικασίας με την επικυρώνεται με δικαστική απόφαση