Διάρκεια Θεραπείας
30
Προτεινόμενες Συνεδρίες
2-3 φορές/χρόνο
Για πολλά χρόνια η ιατρική κοινότητα θεωρούσε ότι η σύφιλη αποτελούσε παρελθόν. Τα διεθνή επιδημιολογικά δεδομένα δείχνουν, ωστόσο, ότι η σύφιλη επέστρεψε.
Η σύφιλη είναι ένα κυρίως σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, που εξελίσσεται σε στάδια και παρουσιάζει πολλά διαφορετικά συμπτώματα. Αφορά τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες και αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες.
Τα καλά νέα είναι ότι σήμερα είναι δυνατόν να διαγνωστεί αλλά και να θεραπευτεί η σύφιλη.
Προκαλείται από το βακτήριο Treponema pallidum και χαρακτηρίζεται ως “ο μεγάλος μιμητής”, λόγω των συχνών και άτυπων εμφανίσεων της.
Για την εμφάνιση της σύφιλης ευθύνεται το βακτήριο Treponema pallidum.
Τα βακτήρια εισέρχονται στο σώμα μέσω του πρωκτού, του κόλπου, του πέους, του στόματος ή μέσω ρωγμών στο δέρμα. Έπειτα συνεχίζουν τη δράση τους στο σώμα, προκαλώντας σοβαρές βλάβες σε ζωτικά όργανα.
Κάθε σεξουαλικά ενεργό άτομο μπορεί να παρουσιάσει σύφιλη, καθώς η ασθένεια μεταδίδεται μέσω της σεξουαλικής επαφής.
Υπάρχουν παράγοντες κινδύνου, ωστόσο, που ευνοούν να μεταδωθεί η σύφιλη όπως:
Η σύφιλη είναι μεταδοτική νόσος, ειδικά στο πρώτο και στο δεύτερο στάδιο. Μεταδίδεται κυρίως με τη σεξουαλική επαφή, στοματική, κολπική και πρωκτική, ακόμη και όταν δεν υπάρχει διείσδυση ή εκσπερμάτιση. Επίσης η σύφιλη μπορεί να μεταδοθεί μέσω της επαφής με την πληγή ή με το έλκος κάποιου που έχει σύφιλη.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι ακόμη και όταν δεν έχετε εξανθήματα ή πληγές μεταδίδετε τη σύφιλη, καθώς η μόλυνση παραμένει στο σώμα σας έως ότου λάβετε την κατάλληλη φαρμακευτική θεραπεία.
Επιπλέον, η σύφιλη μπορεί να μεταδοθεί και από τη μητέρα στο παιδί, κατά την εγκυμοσύνη ή τον τοκετό. Ονομάζεται συγγενής σύφιλη και η αντιμετώπιση της επιβάλλεται αφού μπορεί να προκαλέσει στο παιδί δυσμορφίες στο κρανίο όπως στη μύτη και τα δόντια αλλά και εξανθήματα σε πέλματα και παλάμες.
Δεν θα κολλήσετε σύφιλη από:
Η σύφιλη εξελίσσεται σε στάδια, τα οποία χαρακτηρίζονται από διάφορα συμπτώματα, καθώς και από διαφορετική μεταδοτικότητα. Η νόσος είναι πολύ μεταδοτική στα πρώτα στάδια, δηλαδή στο πρώτο και στο δεύτερο.
Στο τρίτο στάδιο η σύφιλη λανθάνει, δηλαδή κρύβεται. Αυτό σημαίνει ότι η λοίμωξη υπάρχει, απλώς τα συμπτώματά της δεν είναι ορατά. Η φαρμακευτική αγωγή είναι ο μόνος τρόπος να θεραπευτείτε από τη σύφιλη και να ανακόψετε την πορεία της επικίνδυνης εξέλιξής της.
Η εξέλιξη της σύφιλης, γίνεται σε στάδια και τα συμπτώματα είναι διαφορετικά για κάθε στάδιο.
Ωστόσο, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να υπάρξει λοίμωξη, που δεν εμφανίζονται συμπτώματα για πολλά χρόνια ή όταν τα στάδια συμπέσουν τα συμπτώματα μπορεί να εκδηλωθούν με διαφορετική σειρά.
Το κυρίως σύμπτωμα στο πρώτο στάδιο της σύφιλης, είναι το συφιλιδικό έλκος.
Πρόκειται για μία πληγή συνήθως μικρή που δεν παρουσιάζει κνησμό ή πόνο. Τις περισσότερες φορές εμφανίζεται στο σημείο απ’ όπου εισχώρησε το βακτήριο δηλαδή τα γεννητικά όργανα.
Η πληγή αυτή εμφανίζεται συνήθως τρεις εβδομάδες μετά από την έκθεση στην νόσο, ενώ πολλοί είναι οι άνθρωποι που δεν θα την παρατηρήσουν αφού μπορεί να κρύβεται μέσα στον κόλπο, το ορθό έντερο ή το στόμα.
Εάν δεν αντιμετωπιστεί, το συφιλιδικό έλκος επουλώνεται από μόνο του σε διάστημα περίπου έξι εβδομάδων.
Οι πληγές στη σύφιλη επουλώνονται μόνες τους και ανοίγουν τον δρόμο για το δεύτερο στάδιο της νόσου, το οποίο εξελίσσεται αν δεν υπάρξει θεραπεία.
Στο στάδιο αυτό η σύφιλη είναι πολύ μεταδοτική.
Το δεύτερο στάδιο της σύφιλης ξεκινά αφού επουλωθούν τα αρχικά έλκη και εντός 6 μηνών. Στο στάδιο αυτό τα συμπτώματα εξαπλώνονται στον κορμό, καθώς και σε κάθε σημείο του σώματος ακόμη και στα πέλματα και στις παλάμες.
Στο δεύτερο στάδιο, αρχικά εμφανίζονται εξανθήματα στον κορμό τα οποία αργότερα μπορεί να γίνουν διάχυτα στο υπόλοιπο σώμα, στις παλάμες, στα πέλματα, ακόμα και στο στόμα, ενώ, υπάρχει πιθανότητα να ακολουθήσουν βλάβες που μοιάζουν με μυρμηγκιές. Επιπλέον μπορεί να παρατηρηθούν συμπτώματα όπως πονόλαιμος, πρήξιμο στους λεμφαδένες, μυϊκός πόνος ή πυρετός.
Εκτός από τις δερματικές εκδηλώσει η σύφιλη μπορεί να προκαλέσει επίσης στο δεύτερο στάδιο:
Τα συμπτώματα αυτά, εάν δεν αντιμετωπιστούν υπάρχει πιθανότητα να υποχωρήσουν πλήρως μέσα σε λίγες εβδομάδες. Ωστόσο υπάρχει ενδεχόμενο υποτροπής και επανεμφάνισης των συμπτωμάτων στους επόμενους 12 μήνες.
Το δεύτερο στάδιο στη σύφιλη μπορεί να διαρκέσει χρονικά από μερικές εβδομάδες έως μερικούς μήνες και μετά τα συμπτώματα θα εξαφανιστούν.
Στο στάδιο αυτό η σύφιλη είναι μεταδοτική.
Η σύφιλη στο στάδιο αυτό, δεν έχει συμπτώματα. Το συγκεκριμένο στάδιο, μπορεί να έχει διάρκεια ακόμη και πολλών ετών. Στην περίοδο αυτή η νόσος σταματά να είναι μεταδοτική μετά από κάποιο διάστημα.
Στο λανθάνον στάδιο της σύφιλης, το οποίο ακολουθεί τα δύο πρώτα στάδια, ενώ δεν έχετε κανένα σύμπτωμα εξακολουθείτε να μεταδίδετε τη νόσο. Αν δεν λάβετε θεραπεία για την σύφιλη μπορεί να παραμείνετε στο στάδιο αυτό για πολλά χρόνια. Ακόμη και για το υπόλοιπο της ζωής σας. Είναι πιθανό επίσης να υποτροπιάσει η νόσος - σύφιλη και να βρεθείτε ξανά στο δεύτερο στάδιο και στην συνέχεια να επανέλθετε πάλι στη λανθάνουσα μορφή της.
Στο «σιωπηλό» αυτό στάδιο η σύφιλη μεταδίδεται σπάνια.
Στην περίοδο αυτή η νόσος σταματά να είναι μεταδοτική μετά από κάποιο διάστημα.
Η τριτογενής Σύφιλη είναι ένα στάδιο το οποίο δεν συναντάμε συχνά στις μέρες μας.
Το τρίτο στάδιο στη σύφιλη είναι και το σοβαρότερο καθώς η σύφιλη μπορεί να προκαλέσει σοβαρά και μ αντιστρέψιμα προβλήματα σε ζωτικά όργανα, όπως ο εγκέφαλος τα νεύρα, τα μάτια, η καρδιά και τα αιμοφόρα αγγεία. Τα προβλήματα αυτά εκτιμάται ότι θα εμφανίσει ποσοστό 15 έως 30% των ασθενών που δεν θα λάβουν θεραπεία για τη σύφιλη, συνήθως αρκετά χρόνια (έως και 30 χρόνια) μετά τη μόλυνση.
Εάν δεν λάβετε θεραπεία και η λοίμωξη - σύφιλη φτάσει στο τελευταίο στάδιο, τότε γίνεται απειλητική και για την ίδια τη ζωή. Η θεραπεία στο στάδιο αυτό μπορεί να σταματήσει την επιδείνωση της νόσου. Η σύφιλη σε αυτή τη φάση δεν μεταδίδεται.
Εάν η σύφιλη δεν αντιμετωπιστεί στο στάδιο αυτό, μπορεί να δημιουργηθούν επιπλοκές που ενδέχεται να προκαλέσουν βλάβες σε:
Η διάγνωση για την σύφιλη γίνεται από τον δερματολόγο-αφροδισιολόγο με ειδικές αιματολογικές εξετάσεις, οι οποίες θα επιβεβαιώσουν την ύπαρξη αντισωμάτων που παράγει ο οργανισμός για να αντιμετωπίσει τη λοίμωξη.
Στα αρχικά στάδια στη σύφιλη μπορεί να ληφθεί και δείγμα από τις πληγές που προκαλεί η σύφιλη και να σταλεί στο εργαστήριο για αξιολόγηση.
Τα αντισώματα που παράγει ο οργανισμός για να αντιμετωπίσει τη λοίμωξη παραμένουν στον οργανισμό για χρόνια, οπότε με την εξέταση μπορείτε να διαπιστώσετε αν υπάρχει παρούσα ή παλαιότερη λοίμωξη.
Αν το τεστ είναι θετικό ο γιατρός θα προσδιορίσει το στάδιο που βρίσκεται η σύφιλη, αξιολογώντας τα αποτελέσματα των εξετάσεων και λαμβάνοντας παράλληλα πλήρες ιατρικό ιστορικό του ασθενούς.
Αν το τεστ είναι θετικό ο γιατρός θα προσδιορίσει το στάδιο που βρίσκεται η σύφιλη, αξιολογώντας τα αποτελέσματα των εξετάσεων και λαμβάνοντας παράλληλα πλήρες ιατρικό ιστορικό του ασθενούς.
Το αμέσως επόμενο βήμα είναι να ενημερώσετε τον ή τους συντρόφους σας ότι διαγνωστήκατε με σύφιλη προκειμένου να εξεταστούν και οι ίδιοι, και αν χρειαστεί, να λάβουν θεραπεία.
Αυτό θα αποτρέψει τη σύφιλη να μεταδοθεί σε άλλους ανθρώπους αλλά και τη δική σας πιθανή επαναμόλυνση.
Αποφύγετε τη σεξουαλική επαφή για μία εβδομάδα τουλάχιστον και μέχρι να ολοκληρωθεί η θεραπεία και να μην έχετε πληγές στο σώμα.
Όταν ξεκινήσετε ξανά τις σεξουαλικές επαφές μη φοβάστε να ρωτήσετε τον ή την σύντροφο σας για τη σεξουαλική του υγεία και φυσικά φροντίστε να παίρνετε μέτρα προστασίας.
Η σύφιλη μπορεί να αντιμετωπιστεί σε όλα τα στάδια, ευκολότερα όμως στα αρχικά.
Βασική θεραπεία για την σύφιλη είναι η πενικιλίνη, ενώ σε περίπτωση αλλεργίας υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές αντιβίωσης.
Η θεραπεία που προτιμάται συχνότερα είναι ένα αντιβιοτικό που ονομάζεται πενικιλίνη.
Οι ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία θα πρέπει να παρακολουθούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα που θα ορίσει ο γιατρός. Κάποιοι ασθενείς μπορεί να χρειαστούν περισσότερες δόσεις πενικιλίνης, άλλοι μπορεί να επαναμολυνθούν κ.λπ.
Εάν η μόλυνση έχει γίνει μέσα στον τελευταίο χρόνο, μία ένεση πενικιλίνης μπορεί να σταματήσει την εξέλιξη της. Σε άλλη περίπτωση, είναι πιθανό να χρειάζονται περισσότερες δόσεις του φαρμάκου. Εάν κάποιος είναι αλλεργικός στην πενικιλίνη τότε θα γίνει χορήγηση αλλού αντιβιοτικού.
Οι παρενέργειες της πενικιλίνης, είναι πολύ σπάνιες και μπορεί να περιλαμβάνουν πυρετό, πονοκέφαλο, ναυτία, ρίγη, και οξύ άλγος, ωστόσο τα συμπτώματα αυτά δεν διαρκούν συνήθως πάνω από 24 ώρες.
Η πρόγνωση για τους περισσότερους ασθενείς που ακολουθούν θεραπεία είναι καλή. Αντίθετα όσοι δεν συμμορφώνονται με την θεραπεία ή καθυστερούν να λάβουν θεραπεία για την σύφιλη μπορεί να βρεθούν αντιμέτωποι με σοβαρές, πολλές φορές απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις.
Η σύφιλη μπορεί να αντιμετωπιστεί σε όλα τα στάδια, ευκολότερα όμως στα αρχικά.
Μετά την λήψη της θεραπείας, ο ασθενής θα πρέπει:
Το προφυλακτικό εμποδίζει την σύφιλη να εξαπλωθεί, αποτρέποντας την επαφή με κάποια από τις πληγές που προκαλεί. Πολλές φορές όμως οι πληγές δημιουργούνται σε περιοχές που δεν καλύπτει το προφυλακτικό. Οι πληγές αυτές μπορεί να μεταδώσουν την ασθένεια της σύφιλης.
Μια αμοιβαία μονογαμική μακροχρόνια σχέση μειώνει επίσης τις πιθανότητες μόλυνσης από τη σύφιλη.
Όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των ερωτικών συντρόφων, τόσο μεγαλύτερος είναι και ο κίνδυνος έκθεσης στην σύφιλη αλλά και σε άλλα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.
Ακόμη μη διστάσετε να συζητήσετε με τον σύντροφό σας σχετικά με τη σεξουαλική του ζωή, καθώς και αν εξετάζεται για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.
Η σύφιλη αποτελεί υπόθεση που ανήκει στο παρελθόν.
Αλήθεια: Τα στοιχεία του CDC (Centers for Disease Control) δείχνουν ότι τα κρούσματα σύφιλης σημειώνουν σημαντική αύξηση από 2.1 ανά 100.000 περιπτώσεις το 2000-2001 σε 9΄5 περιπτώσεις ανά 100.000 στο 2017.
Η σύφιλη είναι σεξουαλικώς μεταδιδόμενη ασθένεια που αφορά τα ετερόφυλα ζευγάρια.
Αλήθεια: Τα στοιχεία δείχνουν ότι η αύξηση των κρουσμάτων σύφιλης που καταγράφεται από το 2000 αφορά σε σημαντικό ποσοστό άνδρες που κάνουν σεξ με άνδρες. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί και το ποσοστό των ανδρών που έχουν σεξουαλικές επαφές με γυναίκες.
Η σύφιλη δεν μεταδίδεται μέσω του στοματικού σεξ.
Αλήθεια: Η σύφιλη είναι σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα που μεταδίδεται κατά τη διάρκεια του κολπικού, πρωκτικού ή στοματικού σεξ.
Η σύφιλη εντοπίζεται εύκολα.
Αλήθεια: Δυστυχώς οι ασθενείς μπορεί να έχουν μολυνθεί από το βακτήριο της σύφιλης και να μην το γνωρίζουν , καθώς τα συμπτώματα «κρύβονται» στον κόλπο, στον πρωκτό, κάτω από την ακροποσθία ή στο στόμα.
Η σύφιλη είναι ανίατη ασθένεια.
Αλήθεια: Η σύφιλη θεραπεύεται με τη χορήγηση αντιβιοτικών.
Η σύφιλη δεν είναι επικίνδυνη.
Αλήθεια: Αν αφεθεί χωρίς θεραπεία η σύφιλη μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως τύφλωση και μόνιμες νευρολογικές βλάβες. Επίσης μπορεί να αποδειχθεί θανατηφόρος για το έμβρυο της εγκύου που έχει μολυνθεί.
Η θεραπεία για την σύφιλη μπορεί να αναστρέψει και τις βλάβες που έχουν προκληθεί στον οργανισμό.
Αλήθεια: Η αντιβίωση θα θεραπεύσει την σύφιλη. Δεν είναι βέβαιο όμως ότι θα αντιμετωπίσει και τις βλάβες που έχει προκαλέσει στον οργανισμό.
Έχω προσβληθεί από σύφιλη, άρα δεν θα κολλήσω ξανά.
Αλήθεια: Το γεγονός ότι έχετε προσβληθεί και έχετε λάβει και επιτυχημένη θεραπεία για τη σύφιλη, δεν σημαίνει ότι σας προστατεύει από την ασθένεια. Μπορεί να μολυνθείτε ξανά.
Δεν έχω πολλούς ερωτικούς συντρόφους, άρα δεν κινδυνεύω από σύφιλη.
Αλήθεια: Όταν είστε σεξουαλικά ενεργοί μπορεί να μολυνθείτε από σύφιλη. Ο μόνος τρόπος για να είναι κανείς απόλυτα βέβαιος ότι δεν θα μολυνθεί από σύφιλη είναι να μην κάνετε κολπικό, πρωκτικό ή στοματικό σεξ.