Η αυξητική στήθους, είναι μια από τις πιο συχνά πραγματοποιούμενες χειρουργικές επεμβάσεις, που αφορά γυναίκες που επιθυμούν να αυξήσουν το μέγεθος του στήθους τους, ή να βελτιώσουν το σχήμα του.
Επίσης αφορά γυναίκες των οποίων οι μαστοί έχουν άνισο μέγεθος μεταξύ τους, γεγονός που επηρεάζει την αυτοπεποίθησή και ψυχολογία τους.
Στην αυξητική στήθους, χρησιμοποιούνται ενθέματα σιλικόνης υψηλής ποιότητας τα οποία είναι εγκεκριμένα από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA).
Τα ανατομικά ενθέματα μοιάζουν με σταγόνες δηλαδή o κάτω πόλος τους προβάλει περισσότερο από τον πάνω. Η επιφάνεια τους μπορεί να είναι λεία, τραχεία ή και να έχει επίστρωση πολυουρεθάνης, ενός υλικού που μοιάζει στη σύσταση του με σπόγγο.
Πολλοί πλαστικοί χειρουργοί θεωρούν πως είναι καλύτερη επιλογή γιατί μοιάζουν περισσότερο με το σχήμα του μαστού, δίνοντας ένα πιο φυσικό αποτέλεσμα.
Ωστόσο, υπάρχουν και πλαστικοί χειρουργοί που υποστηρίζουν πως το σχήμα του ενθέματος δεν παίζει καθοριστικό ρόλο για το το τελικό σχήμα που θα έχει το στήθος.
Και αυτό γιατί, η βαρύτητα, η πίεση των μυών και των ιστών γενικότερα, θα επηρεάσουν το σχήμα του στήθους με την πάροδο του χρόνου.
Επιπλέον τα ανατομικά ενθέματα, πρέπει να τοποθετούνται πάντα με την πλευρά που έχει μεγαλύτερο όγκο χαμηλά, δηλαδή αν τα ενθέματα αναποδογυρίσουν, μπορεί να δημιουργηθεί κάποια ασυμμετρία μεταξύ των μαστών.
Τέλος, τα ανατομικά ενθέματα, έχουν μεγαλύτερο κόστος από τα στρογγυλά, όχι λόγω ποιότητας, αλλά λόγω του τρόπου κατασκευής τους.
Τα στρογγυλά ενθέματα, μπορεί να έχουν λείο ή τραχύ περίβλημα και όπως λέει και το όνομά τους, έχουν στρογγυλό σχήμα.
Επιπλέον, το πλεονέκτημα με τα στρογγυλά ενθέματα, είναι πως ακόμα και αν “στρίψουν”, δεν θα δημιουργηθεί κάποια δυσμορφία στο σχήμα του μαστού.
Πρόκειται για τα πρώτα ενθέματα που κατασκευάστηκαν και αποτελούν διαχρονική αξία στην αυξητική μαστών, απο πλαστικούς χειρουργούς σε όλο τον κόσμο.
Στην πρώτη επίσκεψη, μετά από τις απαραίτητες μετρήσεις, θα επιλεγεί το σημείο τομής αλλά και η θέση τοποθέτησης του ενθέματος.
Η τομή μπορεί να γίνει στην:
Η επέμβαση της αυξητικής στήθους, γίνεται υπό γενική αναισθησία και η διάρκειά της είναι περίπου 60 λεπτά.
Πραγματοποιείται η τομή στο σημείο επιλογής που προαναφέραμε (υπομάστιος πτυχή, περιοχή της θηλής, μασχάλη), για να δημιουργηθεί η “θήκη” του ενθέματος στο σημείο που επιλέχθηκε για την τοποθέτησή του.
Μετά απο επιμελή αιμόσταση και έλεγχο της περιοχής τοποθετούνται τα ενθέματα τα οποία έχουν μοναδική σήμανση με barcode που θα σας δοθεί με το εξιτήριο και θα πρέπει να φυλάξετε.
Η συρραφή του δέρματος και του μυός εάν έχει επιλεγεί η τοποθέτηση κάτω από αυτόν γίνεται με απορροφήσιμα ράμματα.
Η τοποθέτηση παροχετεύσεων δεν είναι απαραίτητη και πραγματοποιείται σε περιπτώσεις που ο χειρουργός κρίνει αναγκαίο.
Η παραμονή μετά την επέμβαση μπορεί να είναι από μερικές ώρες έως και μια διανυκτέρευση στο νοσοκομείο.
Εφαρμόζεται πιεστική περίδεση (αθλητικός στηθόδεσμος), ενώ ο πόνος που υπάρχει μπορεί να αντιμετωπιστεί με αναλγητικά.
Τις επόμενες μέρες προγραμματίζονται κάποιες επισκέψεις στον γιατρό για παρακολούθηση της μετεγχειρητικής πορείας και έλεγχο των τομών.
Λόγω της άριστης ποιότητάς τους, τα ενθέματα σιλικόνης μπορούν να παραμείνουν χωρίς κανένα πρόβλημα για δεκαετίες.
Ωστόσο, μετά το πέρας λίγων ετών από την τοποθέτησή τους, καλό είναι να ελέγχονται με υπέρηχο ή μαγνητική και αν προκύψει κάποιο πρόβλημα, μπορεί να χρειαστεί να αντικατασταθούν.
Τις 2-3 πρώτες μέρες, συνιστάται ανάπαυση ενώ μια ήπια αθλητική δραστηριότητα όπως είναι το περπάτημα, επιτρέπεται 1 εβδομάδα αργότερα.
Επιπλέον, αμέσως μετά την επέμβαση και για ένα μήνα, εφαρμόζεται η πιεστική περίδεση (αθλητικός στηθόδεσμος), ενώ η έντονη σωματική καταπόνηση απαγορεύεται για το ίδιο διάστημα.
Σχηματισμός κάψας
Μια φυσιολογική διαδικασία του οργανισμού, να δημιουργει μια μεμβράνη που περιβάλλει κάθε ξένο σώμα που τοποθετείται στο σώμα μας. Αν όμως αυτή η μεμβράνη είναι πολύ σκληρή, μπορεί να πιέζει το ένθεμα με αποτέλεσμα να παραμορφώνει το σχήμα του στήθους, να δημιουργείται δηλαδή μια ρικνωτική κάψα. Σε μια τέτοια περίπτωση, μπορεί να πραγματοποιηθεί μια επέμβαση που ονομάζεται καψουλεκτομή και αντικατάσταση του ενθέματος.Περιπροσθετική κάψαΡήξη ενθέματος
Η ρήξη του ενθέματος αποτελεί μια επιπλοκή που μπορεί να οφείλεται είτε σε αστοχία υλικού, σε κάποιο λάθος χειρουργικό χειρισμό ή να προκύψει μετά απο τραυματιασμό και κάκωση του ενθέματος.
Η επιβεβαιώση της ρήξης γίνεται με μαγνητική τομογραφία και η αντιμετώπιση είναι χειρουργική με αντικατάσταση των ενθεμάτων.
Οι μεγαλύτερες εταιρείες δίνουν εγγύση εφόρου ζωής για τις προθέσεις τους και προσφέρουν καινούργια ενθέματα δωρεάν προς αντικατάσταση των ραγέντων εκτός αν αποδεδειγμένα αυτό ήταν συνέπεια ατυχήματος ή ιατρογενούς κάκωσης.
Απώλεια αισθητικότητας της θηλής
Μια συνηθισμένη επιπλοκή, αλλά και σχεδόν πάντα παροδική είναι η παρατήρηση μιας αλλαγής στην αισθητικότητα της θηλής. Χρειάζεται υπομονή καθώς η αισθητικοτήτα μπορεί να επανέλθει πλήρως μετα από 6 ακόμα και 12 μήνες.Ασυμμετρία
Κάτι που συμβαίνει φυσιολογικά σε όλες τις γυναίκες είναι η ασυμμετρία των μαστών και αυτό αποτελεί ένα λόγο για να κάνει κάποια γυναίκα αυξητική στήθους.
Ωστόσο, μια μικρή ασυμμετρία, μπορεί να παρατηρηθεί ακόμα και μετεγχειρητικά.
Διάσπαση τομής - Υπερτροφικές ουλές
Η επούλωση των ουλών είναι διαφορετική για κάθε ασθενή. Σπάνια και ιδιαίτερα σε καπνιστές, μπορεί να υπάρξει μια μικρή διάσπαση της τομής.
Αιμάτωμα
Συγκέντρωση μικρής ή μεγαλύτερης ποσότητας αίματος στο στήθος. Αποτελεί μια εξαιρετικά σπάνια επιπλοκή.
Λοίμωξη
Δεν αποτελεί συνηθισμένη επιπλοκή, αφού οι συνθήκες τις επέμβασης ακολουθούν αυστηρά όλους τους κανόνες αντισηψίας. Αν όμως προκύψει, αντιμετωπίζεται με χορήγηση αντιβιοτικής αγωγής, ή στην χειρότερη περίπτωση με αφαίρεση των ενθεμάτων.